- Het verhaal van Franco Piras -
'De diagnose kanker heeft invloed op alle factoren in je leven'
In maart 2021 krijgt de 62 jarige Franco van zijn arts te horen dat slokdarmkanker bij hem is vastgesteld. Een onzekere periode breekt aan, waarin chemokuren, bestralingen en een operatie centraal staan. Om de kans op complicaties te minimaliseren en herstel te bevorderen, besluit Franco deel te nemen aan het prehabilitatie programma VLAM-fit.
Het is december 2020 als Franco opmerkt dat hij last heeft van een aantal vage klachten. Hij heeft minder energie dan normaal, minder eetlust en hij merkt dat slikken moeilijker gaat. Hij besluit het gesprek aan te gaan met zijn huisarts. Gezien de klachten van Franco, besluit de huisarts om hem door te verwijzen voor aanvullend onderzoek. Het onderzoek in het ziekenhuis geeft direct duidelijkheid en Franco blijkt slokdarmkanker te hebben.
De behandeling
Om een juiste diagnose te kunnen stellen, wordt een PET CT-scan gemaakt van het hele lichaam. Op deze scan zien de behandelaars dat er naast slokdarmkanker ook sprake is van longkanker. Het is de tumor op zijn longen die als eerst verwijderd wordt. Vervolgens start de behandeling van de slokdarm. Een intensieve behandeling van chemo en bestralingen gaat van start in de hoop een operatie te kunnen voorkomen. Bij het maken van een tweede scan als controle blijkt echter dat een operatie onvermijdelijk is. Franco ondergaat in oktober 2021 een buismaagoperatie. Een operatie waarbij de maag omhoog wordt gehaald en omgevormd tot een buis. De buis wordt aan het resterende deel van de slokdarm vastgehecht. De functie van de maag komt daarmee te vervallen.
Prehabilitatie middels het VLAM – fit programma
Het doel van prehabilitatie is tweeledig: het verkleinen van de kans op complicaties en het bevorderen van herstel na behandeling. Het zogenaamde ‘VLAM-fit programma’ is gericht op voeding, leefstijl, activiteiten en mentaal welbevinden. Het programma bevat meerdere rondes waarin regelmatig geëvalueerd wordt: voor start van de behandeling, gedurende de behandeling en in de periode erna.
Aanpassen van het voedingspatroon
Het onderwerp voeding speelt bij Franco een grote rol. Verminderde eetlust is een van de eerste signalen die Franco opmerkt: ‘Het begon voor mij allemaal met minder eetlust en moeite met slikken. Ik heb toen de behandeling begon meerdere gesprekken gehad met de diëtiste, die met mij in kaart heeft gebracht wat mijn voedingspatroon op dat moment was. Eten was een groot probleem en ik was inmiddels sterk vermagerd. Op dat moment is besloten om met bijvoeding te gaan werken. Later heb ik ook nog een periode sondevoeding gehad. Ik sprak wekelijks met de diëtiste en zij adviseerde mij ook om bepaalde voeding te vermijden toen bleek dat ik er meer klachten door kreeg. De diëtiste hield bij hoeveel calorieën ik binnenkreeg om verder afvallen te voorkomen.’
Ook na de operatie heeft Franco wekelijks contact met de diëtiste. Franco gaat van het eten van drie grotere maaltijden per dag, naar zes tot zeven kleinere porties. Dit blijkt in praktijk een grote uitdaging. Daarnaast merkt Franco op dat zijn smaak volledig verdwenen is. Hij bespreekt dit met de diëtiste en samen maken ze een plan om stap voor stap op te bouwen. Inmiddels is hij weer een aantal kilo aangekomen, maar het zal nog de nodige tijd in beslag nemen voordat hij weer op zijn oude gewicht is.
Veranderingen in leefstijl
Het advies dat Franco krijgt om zijn leefstijl te verbeteren, is om direct te stoppen met roken. Hij maakt hierbij gebruik van nicotinepleisters. Het aanpassen van zijn leefstijl valt Franco echter zwaar. Franco: ‘De diagnose kanker heeft invloed op alle factoren in je leven. Je hele leven moet op de schop. Dat is voor mij moeilijk om te accepteren.’
Terug naar een actief leven
Voor de diagnose is Franco altijd actief geweest. Lange wandelingen maken, uren klussen in de garage en met zijn zoon op pad met de metaaldetector heeft hij altijd met veel plezier gedaan. Door de klachten heeft Franco hierin een stap terug moeten doen. Gedurende het VLAM – fit programma heeft Franco verschillende meetmomenten gehad waarbij zijn conditie en kracht in kaart is gebracht. Hier zegt Franco het volgende over: ‘Ik vond het fijn om contact te hebben met een fysiotherapeut, omdat je dan altijd een stok achter de deur hebt. Als je dagen hebt waarin je niet veel zin hebt om te bewegen, dan maakt dat net dat beetje verschil. Wat ik ook prettig vond is dat mijn resultaten bijgehouden werden. Het is echt een oppepper om te zien dat die steeds beter worden.’
Mentale impact
Bij de start van het VLAM – fit programma zijn Franco en zijn partner uitgenodigd om op gesprek te komen bij een psycholoog. Door middel van een gesprek wordt bekeken op welke manier mentaal ondersteuning gewenst is. Franco: ‘Ik wist voorafgaand aan de intake eigenlijk al dat gesprekken met een psycholoog niet de manier voor mij is om met het proces om te gaan. Ik heb een aantal vrienden die soortgelijke diagnose hebben en ik haal veel steun uit de gesprekken met hun. Zij weten hoe het is om de diagnose te krijgen. Ik vond het fijn dat hier gehoor aan werd gegeven en dat ik het programma zelf naar behoefte kon invullen.'
De partner van Franco vult aan: ‘Achteraf gezien hadden deze gesprekken toch van toegevoegde waarde kunnen zijn. De psycholoog heeft ons dit toen al uitgelegd, maar we voelden ons verdoofd door de schok van de diagnose. We hebben het aanbod toen afgewezen, maar achteraf vraag ik me wel eens af of het niet toch goed geweest was om die gesprekken aan te gaan. We merken nu namelijk dat we alert zijn bij elke klacht die Franco heeft, dat het moeilijk is om onze gedachte te verzetten en dat het besef van wat er is gebeurd nog niet altijd aanwezig is.’
Blik op de toekomst
Franco en zijn naasten zijn dankbaar en opgelucht dat de operatie en het daaropvolgende herstel goed zijn verlopen. Ondanks dat zij de vraag ‘wat als de kanker terug is?’ dagelijks met zich meenemen, zijn ze optimistisch over de toekomst. Franco: ‘Het VLAM – fit programma kan ik iedereen aanraden. Het herstel na mijn operatie is heel voorspoedig verlopen en ik ben ervan overtuigd dat de begeleiding daar een grote rol in heeft gespeeld. Ik ben er nog niet, maar het gaat al een stuk beter met me. Ik durf weer plannen voor de toekomst te maken. Met de camper naar Kroatië, dat is het plan. We vinden dat we dat wel verdiend hebben na alles wat we hebben meegemaakt.’