50-jarig jubileum deel 2
1973-2023
M. Wierts-Lassouw, RN, Msc, m.m.v. Jan van Mulken
Ik ging werken in het ziekenhuis ‘’de Goddelijke Voorzienigheid’’ in Sittard. Ik had een leer-werkcontract gekregen, hetgeen inhield dat ik naast mijn werk op de afdeling tevens de in-service opleiding van het ziekenhuis kon volgen.
Op mijn eerste werkdag kreeg ik een korte introductie bij “Huize Homery”, het toenmalig verpleegstershuis waar alle verpleegsters en leerling-verpleegsters een kamer kregen, zodat ze alle diensten konden meedraaien waaronder de vroege dienst en nachtdienst. Sommige “plegen” woonden thuis als de afstand met het ziekenhuis niet te ver was. Ook waren er meisjes die graag thuis weg wilden, zij gebruikten het wonen in “Huize Homery” als een legitieme manier om thuis weg te komen. Een jong meisje alleen op een kamer in de stad was toen onbespreekbaar en dat deed je dan ook niet.
Huize Homery Ik vond het overigens fijn dat ik in “Huize Homery “een kamer had. Ik mocht de kamer zelf inrichten met eigen spulletjes. Ik ontmoette daar klasgenoten met wie ik de opleiding volgde, kreeg goed eten in de personeelsrestauratie en in mijn vrije tijd kon ik in de gemeenschappelijk ruimte met anderen televisiekijken of praten over wat we zoal meemaakten tijdens ons werk op de afdeling. In de gemeenschappelijke ruimte was ook een bar waar we drinken (geen alcohol!!) konden krijgen en er was zelfs een zwembad aangelegd voor de “zusters”.
1973
2023
Vriendschappen voor het leven
Er was een stevige saamhorigheid, vriendschappen voor het leven werden er gesmeed en op sociaal gebied leerde ik hoe ik me moest gedragen in de omgang met anderen. Ik had een vriend uit mijn eigen dorp. Deze vriend kwam mij vaak opzoeken in “Huize Homery” echter… mocht hij niet binnenkomen. Bij de receptie was een klein kamertje en daar mocht hij wachten. Het was een strenge regel: geen herenbezoek in “Huize Homery”. Zelfs toen mijn oom en tante op bezoek kwamen moest mijn oom in het kamertje bij de receptie blijven, hij mocht niet mee “naar boven”.
Strakke structuur
Ik leefde in een strakke structuur van werken, vrije tijd, studeren en soms nog naar huis voor het contact met mijn ouders, broers en zussen. Mijn leven als leerling- verpleegkundige was beschermd, veilig, vertrouwd en bovenal geregeld door belangrijke personen zoals hoofden en subhoofden van een afdeling, docenten van de opleiding, de gastvrouwen van “Huize Homery ”en de onderlinge niet uitgesproken maar wel geldende regels van de groep verpleegkundigen op de afdeling en in “Huize Homery.” Ik gedroeg mij tijdens de opleiding “netjes en volgzaam”, zoals het hoorde. Ik deed mijn werk goed, haalde goede punten tijdens mijn opleiding, had vele vriendinnen in “HuizeHomery “en was nooit betrapt op recalcitrant of opstandig gedrag. Ik was een voorbeeldige zuster die dan ook direct een vaste baan kreeg in het ziekenhuis na mijn diplomering. Ik had volop keuze voor wat betreft de afdeling waar ik graag zou willen werken.
Alles vanuit een roeping
Tijdens mijn opleiding heb ik verschillende keren meegemaakt wat er gebeurde met iemand die “afwijkend gedrag” vertoonde. Zo kende ik iemand die de opleiding moest verlaten toen ze zwanger bleek te zijn, iemand anders ventileerde op een assertieve maar brutale wijze haar mening en werd een half jaar in de opleiding teruggezet. De sociale controle was hoog, zo ook het normatief karakter van zowel werk, de opleiding, als het reilen en zeilen in “Huize Homery”. Echter, als je je conformeerde aan de regels en wijze van sociale omgang dan had je een prettig en goed leven. En dit allemaal vanuit een roeping, het was immers de zeventiger jaren en het waren de beginjaren van professionalisering van het vak verpleegkunde en werd de term zuster en/of broeder meer en meer vervangen door verpleegkundige.
Mooie herinneringen blijven bestaan
Door de jaren heen kwamen er ook andere bewoners in “Huize Homery”. Regels werden veranderd en er gingen steeds minder verpleegkundigen wonen. Uiteindelijk kon intern wonen niet meer en er was ook geen vraag meer naar. Vanaf ongeveer 2005 ging de nieuwe lichting leerling- verpleegkundigen liever op kamers in de stad of bleven thuis wonen. Ook speelde mee dat de inservice opleiding afgeschaft werd. Daarvoor in de plaats kwamen de mbo-V en hbo-V opleiding. Het diploma mbo-V kon behaald worden aan o.a. de Gilde opleidingen, voor het hbo-V diploma kon men terecht bij de Hogeschool Zuyd.
Tenslotte werd het gebouw afgebroken waarmee het hoofdstuk “Huize Homery “afgesloten werd. Mooie herinneringen blijven echter bestaan hetgeen tijdens onze 50-jarige reünie ruimschoots onder de aandacht gebracht werd.