Met een alvleesklierontsteking en een longontsteking als bijwerking op de behandeling was de weg naar genezing hobbelig. Maar gelukkig reageerde Renske positief op de therapie. Na slechts twee tot drie weken begon ze veranderingen te voelen. De knobbel werd kleiner en al snel was er niets meer te zien. Ondanks deze tegenslagen toonden alle scans aan dat ze in complete remissie was. Er was licht aan het einde van de tunnel.

Renske's verhaal weerspiegelt echter niet alleen haar medische reis, maar ook haar emotionele strijd. Ze beschrijft de overweldigende angst voor terugval, de constante stress van iedere controle na vier maanden, en de voortdurende emotionele en fysieke uitdagingen van haar situatie. Maar te midden van deze moeilijkheden heeft Renske steun gevonden in haar relaties, waarbij ze de betekenis en zingeving van het leven herontdekt.

Ondanks haar voormalige carrière als corporate recruiter bij een softwarebedrijf, erkent Renske nu dat haar focus elders ligt. Ze streeft naar herstel, zowel emotioneel als mentaal, met behulp van mindfulness-training en begeleiding van medische professionals. Voor haar is het belangrijk om te genieten van het hier en nu, in plaats van zich te laten meeslepen door onrealistische ambities en druk.

Renske's verhaal benadrukt de complexiteit van positiviteit in de context van ziekte. Terwijl ze dankbaar is voor de steun en aanmoediging van anderen, erkent ze ook de valkuilen van "toxische positiviteit" en het stigma rondom het uiten van negatieve gevoelens. “Het is oké om soms ook niet oké te zijn en te genieten van alleen de kleine dingen in het leven” benadrukt ze. Kracht schuilt niet altijd in het vermijden van pijn, maar in het omarmen van de realiteit, het vinden van vreugde in kleine momenten, en het koesteren van de waardevolle verbindingen die het leven te bieden heeft. Dat is echt waar je het beste op kunt focussen, zeker als (ex)-kankerpatiënt.